Διακοπές! Μην ενοχλείτε!

 

Με την ευκαιρία της έκθεσης βιβλίου που γίνεται αυτές τις ημέρες στην πλατεία Ταχυδρομείου στη Λάρισα, μέχρι την Τετάρτη 13/7/2022, (οργάνωση της Ένωσης Βιβλιοπωλών Λάρισας και της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού και Επιστημών του Δήμου Λαρισαίων)

...λίγες επίκαιρες σκέψεις...

Την αφορμή μου έδωσε μια γλυκύτατη μητέρα ενός κοριτσιού που τελείωσε την Α΄ Δημοτικού και οδεύει προς τη Β΄! Η ερώτηση λοιπόν πριν λίγες ημέρες ήταν η εξής: " Πρέπει να κάνω επαναλήψεις με το παιδί μου τώρα το καλοκαίρι; Και τι ακριβώς πρέπει να κάνω;" ... Και επειδή καταλαβαίνω την αγωνία των νεαρών μαμάδων που ακούνε πολλές και διαφορετικές απόψεις από γνωστές, συγγενείς, φίλες, κλπ, απάντησα με χαμόγελο... " Πρωί, μεσημέρι, βράδυ, σαν αντιβίωση!"

Το θέμα αυτό επανέρχεται κάθε καλοκαίρι δριμύτερο και βασανιστικά αναπάντητο...

Πόσες επαναλήψεις πρέπει να κάνει ένας μαθητής/ μία μαθήτρια; Κάθε πότε; Σε ποια μαθήματα; 

Ας σκεφτούμε την παρακάτω σκηνή... Μία εργαζόμενη μητέρα, ας πούμε σε κάποια Τράπεζα, περιμένει εναγωνίως το δεκαπενθήμερο των καλοκαιρινών διακοπών της και έχει οργανώσει να πάει κάπου με την οικογένεια, βουνό ή θάλασσα, δεν έχει σημασία... Κι έρχεται την τελευταία εργάσιμη ημέρα ο διευθυντής/ η διευθύντριά της και της λέει :" Καλά να περάσετε κ. Τάδε ...., απλά να σας θυμίσω ότι πρέπει τις επόμενες ημέρες να παρακολουθήσετε οπωσδήποτε το σεμινάριο που διοργανώνει η διεύθυνση προσωπικού για τα νέα καινοτόμα προϊόντα της τράπεζάς μας...κλπ...κλπ..." 

Κάπως έτσι πρέπει να το σκεφτούμε, πέραν του αστείου του πράγματος. Όπως εμείς οι μεγάλοι νιώθουμε επιτακτική την ανάγκη να ξεκουραστούμε, να ασχοληθούμε με πράγματα της επιλογής μας, να ξοδέψουμε το χρόνο μας όπου και όπως ακριβώς θέλουμε στις διακοπές μας,(διακοπές από το διακόπτω) έτσι ακριβώς και τα παιδιά μας έχουν την ίδια ανάγκη. 

Σαφώς και δεν μπορώ να πω πώς θέλει το κάθε παιδί να περνά το χρόνο των διακοπών του, σίγουρα όμως μπορώ να υποψιαστώ πώς θα ήθελε να μην τον περνά! 

Χωρίς να αναγκάζεται να έχει πρόγραμμα, χωρίς να κάνει πράγματα που του θυμίζουν σχολείο, χωρίς πίεση για μελέτη ή ανάγνωση βιβλίων με το ζόρι! Το παιδί συνήθως δεν κάνει αυτό που του λέμε, αλλά υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να κάνει αυτά που βλέπει. Οπότε αν εμείς οι γονείς έχουμε δώσει ήδη στο παιδί μας την εικόνα του ανθρώπου που χαλαρώνει και απολαμβάνει την ανάγνωση ενός βιβλίου, υπάρχει ελπίδα, κάποια στιγμή να κάνει το ίδιο. 

Πάρτε το παιδί σας λοιπόν από το χέρι και απολαύστε λίγο χρόνο μαζί του στην έκθεση βιβλίου, αφήστε το να διαλέξει το ίδιο ό,τι του κινήσει το ενδιαφέρον και διαλέξτε κι εσείς ένα βιβλίο, επιτρέψτε στον εαυτό σας ένα ταξίδι μέσα από τις σελίδες του, το αξίζετε!

Η δική μου επιλογή από την πρόσφατη βόλτα μου εκεί είναι αυτό:

Προσεχώς θα γράψω τις εντυπώσεις μου...